Aloes Obniża poziom cukru we krwi u cukrzyków. Zgodnie z raportem opublikowanym w "Hormon Research" aloes ogranicza poziom cukru we krwi . Pięciu pacjentom chorującym na cukrzycę , lecz nie stosującym insuliny, podawano 1/2 łyżki stołowej dziennie soku z czystego miąższu Aloe Vera. W kilku przypadkach leczenie takie trwało przez 14 tygodni. Poziom cukru we krwi zmniejszył się u wszystkich osób średnio o 45%, a równocześnie zachowano niezmienną wagę ciała obserwowanych osób. Hamuje opuchliznę. Według "Journal of the American Podiatric Medical Association" Aloe Vera jest pomocny w zapobieganiu powstawania oraz rozwoju artretyzmu oraz łagodzeniu stanów zapalnych w stawach , które zostały już dotknięte tym schorzeniem. Jest również w stanie zahamować reakcję układu odpornościowego
na niektóre postaci artretyzmu, kiedy to organizm atakuje własne komórki. Zwierzęta zostały zaszczepione bakteriami wywołującymi symptomy artretyzmu, a zatem stan zapalny oraz opuchliznę. Żeby określić, czy sok aloesowy jest w stanie zapobiec rozwojowi artretyzmu zwierzętom przez 13 dni wstrzykiwano go pod skórę w ilości 150 mg na 1kg masy ciała. Pomiary przeprowadzane były codziennie, zarównow celu określenia stopnia opuchlizny, jak również intensywności stanu zapalnego. Naukowcy twierdzą, że niektóre składniki Aloe Vera stają się aktywne podczas artretyzmu. Czynne pod względem biologicznym składniki miąższu aloesowego wpłynęły na redukcję stanu zapalnego o prawie 80% oraz obniżyły negatywną reakcję systemu immunologicznego o około 43 %. Gdy zastosowano jedną grupę składników miąższu aloesowego, czyli antrachinony, obniżyły one stan zapalny o około 67%, ale nie przejawiały jakiejkolwiek aktywności układu odpornościowego. Aloes Hamuje infekcje HIV. Koncentrat acemannanu, jednego z czynnych pod względem biologicznym związków występujących w aloesie może znacząco ograniczyć rozwój HIV-1 a zatem wirus , który jest związany z AIDS. W czasie, których wyniki opublikowano w 1991 roku w "Molecular Biotherapy" komórki wirusa HIV-1 traktowano in vitro ekstraktem acemannowym z liści aloesowych. Aloe w tej postaci spowolnił rozmnażanie wirusa aż o 30%, ograniczył całkowitą liczbę wirusów, zahamował rozprzestrzenianie się wirusa z zakażonych komórek oraz zwiększył szanse przetrwania zakażonych komórek. Wzmocnienie odżywcze dla pacjentów z wirusem HIV. Według "Journal of Advancement in Medicine" sok z aloesu okazał się być bardzo skutecznym elementem odżywczego programu dla nosicieli wirusa HIV. Przez cztery miesiące 29 pacjentów zażywało 100% czysty sok aloesowy czyli pięć uncji, cztery razy w ciągu dnia w połączeniu z suplementami zawierającymi niezbędne kwasy tłuszczowe Omega-3 oraz proteiny, makro- i mikroelementy i aminokwasy. Pacjenci stosowali swoją dotychczasową dietę i nie zażywali innych suplementów. Po upływie 90 dni wszyscy pacjenci byli bardziej odporni na infekcje, odnotowano rzadsze występowanie pleśniawek, nie odczuwali zmęczenia tak często jak przed rozpoczęciem terapii i rzadziej występowały biegunki. Zwiększyła się u nich ilość białych krwinek oznaczająca korzystną reakcję systemu odpornościowego. Poprawia uległa także ich ogólna zdrowotna kondycja. 1/4 pacjentów najprawdopodobniej pokonała zdolność wirusa do rozmnażania. Badacze odkryli, że aloe, a w głównej mierze acemannan, a być może i inne składniki, pobudzają układ immunologiczny, a przede wszystkim komórki wzmacniające z rodzaju tzw. białych krwinek, które wywołują reakcję odpornościową na pojawienie się infekcji.
na niektóre postaci artretyzmu, kiedy to organizm atakuje własne komórki. Zwierzęta zostały zaszczepione bakteriami wywołującymi symptomy artretyzmu, a zatem stan zapalny oraz opuchliznę. Żeby określić, czy sok aloesowy jest w stanie zapobiec rozwojowi artretyzmu zwierzętom przez 13 dni wstrzykiwano go pod skórę w ilości 150 mg na 1kg masy ciała. Pomiary przeprowadzane były codziennie, zarównow celu określenia stopnia opuchlizny, jak również intensywności stanu zapalnego. Naukowcy twierdzą, że niektóre składniki Aloe Vera stają się aktywne podczas artretyzmu. Czynne pod względem biologicznym składniki miąższu aloesowego wpłynęły na redukcję stanu zapalnego o prawie 80% oraz obniżyły negatywną reakcję systemu immunologicznego o około 43 %. Gdy zastosowano jedną grupę składników miąższu aloesowego, czyli antrachinony, obniżyły one stan zapalny o około 67%, ale nie przejawiały jakiejkolwiek aktywności układu odpornościowego. Aloes Hamuje infekcje HIV. Koncentrat acemannanu, jednego z czynnych pod względem biologicznym związków występujących w aloesie może znacząco ograniczyć rozwój HIV-1 a zatem wirus , który jest związany z AIDS. W czasie, których wyniki opublikowano w 1991 roku w "Molecular Biotherapy" komórki wirusa HIV-1 traktowano in vitro ekstraktem acemannowym z liści aloesowych. Aloe w tej postaci spowolnił rozmnażanie wirusa aż o 30%, ograniczył całkowitą liczbę wirusów, zahamował rozprzestrzenianie się wirusa z zakażonych komórek oraz zwiększył szanse przetrwania zakażonych komórek. Wzmocnienie odżywcze dla pacjentów z wirusem HIV. Według "Journal of Advancement in Medicine" sok z aloesu okazał się być bardzo skutecznym elementem odżywczego programu dla nosicieli wirusa HIV. Przez cztery miesiące 29 pacjentów zażywało 100% czysty sok aloesowy czyli pięć uncji, cztery razy w ciągu dnia w połączeniu z suplementami zawierającymi niezbędne kwasy tłuszczowe Omega-3 oraz proteiny, makro- i mikroelementy i aminokwasy. Pacjenci stosowali swoją dotychczasową dietę i nie zażywali innych suplementów. Po upływie 90 dni wszyscy pacjenci byli bardziej odporni na infekcje, odnotowano rzadsze występowanie pleśniawek, nie odczuwali zmęczenia tak często jak przed rozpoczęciem terapii i rzadziej występowały biegunki. Zwiększyła się u nich ilość białych krwinek oznaczająca korzystną reakcję systemu odpornościowego. Poprawia uległa także ich ogólna zdrowotna kondycja. 1/4 pacjentów najprawdopodobniej pokonała zdolność wirusa do rozmnażania. Badacze odkryli, że aloe, a w głównej mierze acemannan, a być może i inne składniki, pobudzają układ immunologiczny, a przede wszystkim komórki wzmacniające z rodzaju tzw. białych krwinek, które wywołują reakcję odpornościową na pojawienie się infekcji.